Wait! Don’t start yet! Put some –appropriate- music on first!

Μπορεί πέρα από τη Βραζιλία, ακόμη να μην έχουν γραφτεί άλλοι εξωτικοί παράδεισοι στις σελίδες του διαβατηρίου μου, αλλά αρκεί που ξέρω να ψάξω στην ίδια μου τη χώρα. Γιατί στην Ελλάδα τα βρίσκεις όλα. Ακόμη και εξωτικούς προορισμούς.

Θα αρκούσε απλά να παραλείψω να βάλω τοποθεσία στην ανάρτησή μου στο Instagram και άπαντες θα έσπευδαν να αναρωτηθούν ή και να ρωτήσουν ευθέως σε ποια εξωτική άκρη της γης περιδιαβαίνω (Κάποιοι ήταν δύσπιστοι ακόμη και με την τοποθεσία). Και όμως. Αυτό το μέρος υπάρχει στην Ελλάδα και δη στην Κρήτη, η οποία διαθέτει δύο μεγάλα φοινικοδάση, παρακαλώ. Το πιο γνωστό και μεγαλύτερο είναι εκείνο του Βάι στο Νομό Λασιθίου, το οποίο έχει μπει στη μαγική λίστα μου για το επόμενο καλοκαίρι και αυτό που επισκέφτηκα ήδη είναι της Μονής Πρέβελη στο Νομό Ρεθύμνου, έκτασης περίπου 40 στρεμμάτων. Το όνομά του, καθώς και της ευρύτερης περιοχής, οφείλεται στην ομώνυμη ιστορική μονή που βρίσκεται κοντά, η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο. Γιατί θα πας και θα είσαι και διαβασμένος/η.

Η πρώτη εικόνα που έχεις από το φοινικόδασος είναι από ψηλά, λίγο αφότου έχεις ξεκινήσει την κατάβαση των σκαλοπατιών που διαρκεί περίπου 15 με 20 λεπτά. Στη μέση της διαδρομής θα έχεις την ευκαιρία να δεις την παραλία με το παραποτάμιο της φοινικόδασος με μήκος 1-2 χλμ μέσα σε φαράγγι. Ο Μέγας Ποταμός ξεκινάει από τα Κρητικά βουνά με το Κουρταλιώτικο φαράγγι και φτάνει μέχρι την Πρέβελη, δημιουργώντας την ενός χιλιομέτρου περίπου, λίμνη-ποτάμι περιτριγυρισμένη από φοίνικες που εκβάλλει στην παραλία στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος. Ένα μαγικό τοπίο, που επιφυλάσσει μεγαλύτερη (εξωτική) μαγεία όταν βρεθείς ανάμεσα στους φοίνικες (το είδος του αυτοφυούς Κρητικού φοίνικα ή φοίνικα του Θεόφραστου).

Αυτό όμως το μαγικό τοπίο, καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς το καλοκαίρι του 2010. Ήταν ξημερώματα Κυριακής, όταν ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά που έκαιγε με ευκολία τα φοινικόκλαδα. Σχεδόν το 70% του δάσους καταστράφηκε. Κανείς δεν περίμενε τότε, πως μέσα στο επόμενο φθινοπωρινό 3μηνο του 2010 το φοινικόδασος όχι μόνο θα αναγεννιόταν αλλά θα διατηρούσε στη ζωή και τους ίδιους “αποτεφρωμένους” ενήλικους φοίνικες, χάρη στην πυρανθεκτική, άγνωστη μέχρι πρόσφατα, ιδιότητα τους. 

Όταν έφτασα στην παραλία Πρέβελη με την ανοιχτόχρωμη άμμο και το βοτσαλωτό βυθό, η οποία είναι ελάχιστα οργανωμένη, με μια καντίνα αλλά αρκετή σκιά από τα βουνά και τα δέντρα, δεν κρατιόμουν για να τρυπώσω στο φοινικόδασος (#sorrynotsorry). Η αλήθεια είναι πως σε σύγκριση με άλλες παραλίες της Κρήτης, η συγκεκριμένη δεν είναι τόσο ιδιαίτερη. Αλλά το φοινικόδασος είναι όλα τα λεφτά του κόσμου. Μια βόλτα με τα πόδια ή με θαλάσσιο ποδήλατο κατά μήκος του ποταμού, μέσα από τα φοινικόδεντρα και τις πικροδάφνες μέχρι το φαράγγι αποτελεί αδιαμφισβήτητα μοναδική εμπειρία. Εμένα μου αρέσει να περπατάω μέσα σε αυτή την ομορφιά και έτσι κι έκανα, εξερεύνησα όλο το φοινικόδασος γύρω από τη λίμνη με τα πόδια με τις απαραίτητες στάσεις για φωτογραφίες, φυσικά. Γιατί αν δεν έχεις ήδη επισκεφτεί κάποιο φοινικόδασος της Κρήτης και σου περιέγραφα αυτό το τοπίο, θα με πίστευες χωρίς αποδεικτικά στοιχεία;

Πρόσβαση:
Η Πρέβελη απέχει περίπου 35 χλμ. από το Ρέθυμνο και 10 χλμ. από τον Πλακιά.

Έχεις δύο βασικές επιλογές πρόσβασης από ξηράς και μια από θαλάσσης.

Η πρώτη είναι να οδηγήσεις από τον Πλακιά προς τη Μονή Πρέβελης, ακολουθώντας τις ταμπέλες. Ενάμιση χλμ μετά το Κάτω Μοναστήρι της Πρέβελης, θα παρκάρεις το αυτοκίνητό σου στο μεγάλο πάρκινγκ (2 ευρώ το αντίτιμο για το αυτοκίνητο) και θα πάρεις το μονοπάτι που κατεβαίνει στην παραλία. Η κατάβαση διαρκεί  περίπου 15-20 λεπτά. Ωστόσο, η ανάβαση είναι αρκετά κουραστική. Φρόντισε να μην την κάνεις με ντάλα ήλιο.

Εναλλακτικά, μπορείς να οδηγήσεις τον χωματόδρομο που οδηγεί στο κοντινό Δρυμισκιανό Αμμούδι και να περπατήσεις το σύντομο μονοπάτι που οδηγεί στην Πρέβελη σε μόλις 5 λεπτά. Γλιτώνεις την κατάβαση-ανάβαση αλλά χάνεις τη θέα. Εσύ διαλέγεις.

Επίσης, υπάρχουν καϊκάκια από την Αγία Γαλήνη και τον Πλακιά που εκτελούν δρομολόγια για Πρέβελη (15 ευρώ το άτομο).