Η Σέριφος ήταν η τρίτη στάση του Island Hopping μας. Μετά την πληθωρική -με μεγάλες αποστάσεις και έντονες εικόνες- Μήλο, το μυαλό μου αποζητούσε ηρεμία, μια χαλαρή αγκαλιά μέσα στη θάλασσα του Αιγαίου.
Μετά τη Φολέγανδρο, η πυξίδα του island hopping, μας οδήγησε στο μαγευτικό κόσμο της Μήλου, ένα νησί που δε μοιάζει με κανένα άλλο στις Κυκλάδες.
Η πρώτη (και μεγαλύτερη) στάση του πολυπόθητου Island Hopping στα ελληνικά νησιά που είχε χρωματίσει με άπλετο μπλε τα καλοκαιρινά όνειρά μας, ήταν η Φολέγανδρος. Ένα νησί, προσωποποίηση της Θεάς Άρτεμις.
Το αρχικό μας πλάνο ήταν να επισκεφτούμε τη Φολέγανδρο και την Αστυπάλαια. Η πρόταση να ενώσουμε τους δύο αρχικούς μας προορισμούς σ' ένα island hopping με 5 προορισμούς ήταν καλύτερο κι από όνειρο θερινής νυχτός.
Δεν είχα ξανακούσει τίποτα για τον Πύργο μέχρι που μου το πρότεινε μια φίλη κι επειδή αγαπώ τα χωριουδάκια και την ηρεμία τους αποφάσισα οι πρώτες μέρες της διαμονής μου να με βρουν σ' αυτό το γραφικό παράδεισο.
Ο Μπάλος μοιάζει λες και κάποιο θεϊκό χέρι, τοποθέτησε αυτό το κομμάτι γης σε ακριβώς αυτό το σημείο, στην υπέροχη Κρήτη και το πλαισίωσε με αποχρώσεις του μπλε, εξωτικά υδάτινα μονοπάτια που μαγεύουν με το που τα αντικρίσεις.
Πικνίκ. Μια γαλλική λέξη που ενσωματώνει τόσες και τόσες ελληνικές, παιδικές αναμνήσεις. Τότε που όλα ήταν πιο απλά. Αρκούσε ένα καλάθι με ό,τι είχε φτιάξει η μαμά στην κουζίνα της και η ανυπομονησία μας να τρέξουμε στη φύση.
Τη Ρώμη την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που την αντίκρισα, πριν 9 χρόνια περίπου. Θυμάμαι ακόμη την αίσθηση, όταν ξαφνικά, βρέθηκα στο παρελθόν, στην αρχαία Ρώμη, σ΄ένα ταξίδι στο χρόνο.
Νομίζω δεν θα βαρεθώ ποτέ να δοκιμάζω καινούρια ξενοδοχεία, σκεφτόμουν ένα απόγευμα, όταν μια πρόσκληση από το ξενοδοχείο Relais Rione Ponte, στο κέντρο της αγαπημένης μου Ρώμης εμφανίστηκε στον ταξιδιωτικό μου ορίζοντα.
Τα Τρίκαλα Κορινθίας απέχουν από την Αθήνα περίπου μιάμιση ώρα (145χλμ). Αυτό από μόνο του, ανυψώνει το μέρος σε must προορισμό για εξορμήσεις της τελευταίας στιγμής.